Manarola is het tweede dorpje in de rij. Het heeft een station (dat met een tunnel verbonden is met het dorpje) en een haventje van waaruit je met de boot de andere dorpjes kan bereiken.
Ga ook eens de Via Belvedere in (bij het buitenkomen van de tunnel naar rechts en na 50 meter opnieuw haaks naar rechts) tot bij het uitkijkpunt. Via een wirwar van kleine steegjes en tientalen trappen kom je opnieuw in het lager gelegen gedeelte van de dorp terecht.
Echte bezienswaardigheden zijn er niet in Manarola, op uitzondering van de Chiesa di San Lorenzo (ofte de Natività di Maria Virgine) die boven in het dorpje ligt. Het meest in het oog springende element is de rozet, een cirkelvormig venster dat je meestal vindt op de westgevel van kerken. Je vindt het terug bij heel wat van de kerken in het gebied (Riomaggiore, Monterosso, ...)
Vanop het pleintje heb je een mooi uitzicht over het dorp.
In het haventje begint de kustwandelweg naar Corniglia, die momenteel door een aardverschuiving is onderbroken. Het loont toch de moeite om even een kijkje te nemen op het kerkhof, dat gelegen is op de rots tegenover Manarola. Je kan je moeilijk inbeelden dat een plaats met dergelijke ligging voorbehouden is voor een kerkhof, maar het pleit voor het authentieke karakter dat het toerisme dit nog niet heeft ingepalmd.
Sedert 1997 is in Manarola tijdens de kerstperiode een reuzegrote kerststal te bewonderen. De kerststal is een initiatief van een voormalig spoorarbeider en wordt ieder jaar opgezet op de terassen achter Manarola, over een oppervlakte van ruim 4000 m² . De stal wordt opgebouwd uit afbraakmateriaal en wordt 's nachts verlicht met lampen, die werken op zonne-energie.
In de stal staan zo'n 250 'beelden'. Aan de opbouw wordt zelfs meegewerkt door leden van de Italiaanse Alpinistenclub (CAI).
De kerststal blijft staan tot 2 februari (Lichtmis).
De Via dell'Amore, in de richting van Riomaggiore, is jammer genoeg gesloten. Je kan wel tot aan de Bar dell'Amore wandelen (zo'n 200m voorbij het station). Altijd de moeite waar om er een glas gaan te drinken, vooral 's avonds. Ik geniet nog steeds van het citroenijs uit 2008 !
Het alternatieve pad, de Sentiero 531, begint in de omgeving van de kerk van Manarola.
Details over dit pad vind je in ons dossier en in de GPX-bib.
Ook naar Corniglia toe is de Sentiero Azzurro maar de eerste 200 meter open. Dit stukje, tot aan de begraafplaats en de bar 'Nessun Dorma' mag je zeker niet missen. Je vindt er het beste uitzicht op Manarola.
Om naar Corniglia te wandelen, neem je de bus (of wandel je) naar Volastra en volg je daar de sentiero 586 / 587 naar Corniglia.
Vanuit Manarola lopen twee paden omhoog in de heuvels : de sentiero 502 en de sentiero 506.
Deze brengen je in het Parco Regionale delle 5 Terre, een bosrijk gebied op de heuveltoppen, waar je zelf kans hebt om enkele everzwijnen tegen het lijf te lopen.
Er zijn geen bars of restaurants op deze paden. Neem dus voldoende drinken en eten mee.
In Manarola heb je een ruime keuze aan verblijfplaatsen, soms iets goedkoper dan in de andere dorpen. We geven hier enkele suggesties :
B&B Arpaiu
The First - Il Sogno di Manarola
Hotel il Saraceno (Volastra)
Op onze website vind je al heel wat informatie waarmee je kan nagaan of Cinque Terre echt een bestemming is waar jij wil naartoe gaan.
Heb je beslist om te gaan, dan kan onze reisgids je verder helpen om je reis verder te plannen.
Onze reisgids
8 EUR
Wandelkaart
6 EUR
Brochure
6 EUR
Complete wandelgids
10 EUR
