Sword Beach

D-Day vond plaats op 6 juni 1944. De geallieerden landden gelijktijdig op 4 plaatsen in Normandië. Het was één van de grootste militaire operaties uit wereldoorlog II.

Sword Beach was het meest oostelijke van de landingsstranden, een strook van 8 kilometer tussen Ouistreham en Luc-sur-Mer. Sword Beach en Juno Beach liggen aan de Côte de Nacre.

De Côte de Nacre ligt tussen Quistreham, aan de monding van de Orne, en Courseulles-sur-Mer, aan de monding van de Seulles. Het is een minder bekend deel van de Normandische Kust omdat het zowel in het oosten (Deauville-Honfleur) als in het westen (Arromanches en de landingsstranden) veel bekendere ‘concurrenten’ heeft.

De stad Caen ligt een tiental kilometer ten zuiden van Ouistreham. Deze stad heeft een geschiedenis die teruggaat tot in de middeleeuwen en heeft uiteraard nog vele monumenten die verwijzen naar wereldoorlog II.

Een summiere beschrijving van de militaire operatie kan je terugvinden in ons uitgebreid dossier.

De batterij van Merville

De batterij van Merville was één van de vele Duitse verdedigingsposten en onderdeel van de Atlantikwall. Er stonden vier 150-mm kanonnen. Met een reikwijdte van 20 tot 30 kilometer waren die een bedreiging voor de landing op Juno Beach en Sword Beach. Het was dan ook cruciaal dat de batterij werd uitgeschakeld voor de eigenlijke landing begon. De voorafgaande bombardementen hadden weinig effect gehad.

Tijdens de nacht van 5 op 6 juni werden 750 Britse commando’s, onder leiding van luitenant-kolonel Terence Otway, gedropt in het gebied. Velen kwamen echter op verkeerde plaatsen terecht en uiteindelijk kon de aanval slechts ingezet worden met zo’n 150 soldaten. De aanval werd succesvol afgerond, maar bij de gevechten werden 65 soldaten gedood of gewond.

De site van Merville werd vrijwel in zijn oorspronkelijke staat bewaard. Er staan nog 4 bunkers.

• In Bunker N°1 (nr 11 op het plan) is er 3 maal per uur een simulatie van de laatste minuten van de aanval op de bunker. Het is een vrij aangrijpende belevenis, die allicht de werkelijkheid maar ten dele benaderd.
• Bunker N°2 is gewijd aan de 750 parachutisten van het 9de Britse Battaillon die gedropt werden om de batterij te veroveren.
• Bunker N°3 is een eerbetoon aan de piloten van de zweefvliegtuigen
• Bunker N°4 is gewijd aan de Operatie Paddle.

Op 18 augustus werden de Duitsers definitief verdreven uit Merville door Belgische en Luxemburgse troepen van de brigade Piron, Nederlandse troepen van de brigade Prinses Irene, Britse soldaten van de 12de Devonshire en de 1ste Royal Ulster Rifles. <

Het onthaalcentrum zit nog in een klein prefab-gebouw, maar de ruwbouw van een toekomstig infocentrum staat al wel klaar.

Reken gerust op 2 à 3 uur voor een bezoek aan de batterij.

Pegasus Bridge in Bénouville

Om vanaf de Batterij van Merville naar Ouistreham te rijden, moet je langs Bénouville en kom je vanzelf langs de Pegasus Bridge. Je rijdt eerst over de Orne en vervolgens over het kanaal naar Caen.

De oorspronkelijke “Pegasus”-brug lag over het kanaal, maar deze is intussen vervangen door een nieuw exemplaar. De brug was het eerste strategische punt dat in de nacht van 6 juni, al kort na middernacht, werd ingenomen door een Engels commando onder leiding van Majoor Howard. Zij moesten de brug ongerept innemen en in handen houden tot de para’s werden gedropt. De brug kreeg haar naam pas na de oorlog. Pegasus was het embleem van de 6de divisie Airborn.

In het park van het Pegasus Memorial staat een copy van de Pegasus-brug opgesteld. In het museum worden ook de andere operaties van de eenheid onder leiding van majoor Howard toegelicht. 

Ouistreham

We rijden Ouistreham binnen via de weg langs de Orne en het Kanaal naar Caen.

Op de marché du Poisson, bij de sluizen en de vuurtoren, vind je enkel wat restaurantjes.

In de omgeving ligt de église abbatiale Saint-Samson, Ouistreham riva bella. In de 11de eeuw bestond er al een abdij (l’abbaye aux Dames). Die kreeg in 1082 een aantal lenen (“fiefs” in het frans) en het recht om “tienden” (dîmes) te innen, een belasting in natura die de leenheer mocht innen bij zijn pachters. Om de “tienden” te stockeren werden in de 13de eeuw grote schuren gebouwd in de omgeving van de abdij.

De église Saint-Samson dateert uit de 12de en 13de eeuw en heeft een rijkelijk versierde romaanse voorgevel, die getuigt van de rijkdom in de Middeleeuwen. Die was dan weer te danken aan de ligging aan de monding van de Orne, en de handel die vanuit de haven werd gedreven.

Langs de kustboulevard zijn er nog een aantal monumenten die verwijzen naar de landing en een museum over de ontscheping, maar snel blijkt dat je er in ieder stadje en dorpje wel ééntje tegenkomt.

De scenes uit “De langste dag” vinden we niet. Later blijkt dat die scènes niet in Ouistreham zelf zijn opgenomen, maar een 20-tal kilometer verder in Port-en-Bessin. Daar ligt het ‘kanaal’. Het ‘casino’ dat moest ingenomen worden werd speciaal voor de film gebouwd en staat er nu niet meer.