Mono Lake
Mono Lake was misschien wel de grootste verrassing tijdens onze reis. Onze
reisgids besteedde er nauwelijks aandacht aan. Het was reeds laat op de avond
toen we passeerden op onze tocht van Yosemite naar Death Valley. Het visitor
centre was al gesloten. Bezoekers waren er nauwelijks nog. Wat ons dan toch deed
stoppen : oorspronkelijk enkel de vermelding dat een foto in het 'Wish you were
here' album van Pink Floyd genomen was aan het Mono Lake. Maar er bleek veel
meer te zijn dan dat. Mono Lake is geen meer zoals de vele andere in de
omgeving.
Mono Lake combineert een aantal unieke aspecten :
- het is een zoutmeer, tweemaal zouter dan de zee zelfs. Marc Twain
noemde het de Dode Zee van Californië. Maar niets is minder waar
- Mono Lake herbergt een uniek ecosysteem, waar jaarlijks miljoenen
trekvogels zich komen voeden tijdens hun tocht. Het eco-systeem is gebaseerd
op alkali-vliegjes, algen en kleine garnalen.

- De miniscule algen groeien in het zoute water.
- Ze dienen als voedsel voor de larven van de alkali-vliegen. Die vliegen
'duiken' in het water. Dankzij de zuurstof in hun haartjes kunnen ze enkele
minuten onder water blijven om er hun eitjes te leggen.
- De 'brine shrimps' zijn miniscule garnaaltjes, één van de meest primitieve
vormen van schaaldieren. Ze overleven niet in de winter. Ze zorgen er wel voor
dat hun eitjes klaarliggen voor het volgende seizoen.
- De vliegjes en garnaaltjes vormen het voedsel voor miljoenen vogels.
- De dode dieren en planten zakken naar de bodem van het meer, waar ze dan
weer dienen als voedsel voor volgende generaties !
- in het zoute water vormen zich ook wonderlijke monumenten : Tufa's,
een gevolg van kalkrijke onderwaterbronnen, die reageren met het water dat
rijk is aan carbonaat. Het gevolg zijn torens van calciumcarbonaat. Ze worden
enkel gevormd 'onder water'. Dat ze hier te zien zijn heeft dan weer te maken
met de daling van het waterniveau in het meer. Een gevolg van de aquaduct die
in het begin van de 20ste eeuw werd aangelegd voor de waterbevoorrading van
het Los Angeles.

- De omgeving van Mono Lake is ook vulkanisch. Ten zuiden van het meer ligt
een keten van oude kraters, die ons doen denken aan
Timanfaya, op
Lanzarote
- en ten slotte ... Pink Floyd, de exacte locatie hebben we niet gevonden
(we hadden het origineel van Pink Floyd niet binnen handbereik) maar er is
geen twijfel : dit is Mono Lake


Om dit alles te bezoeken kan je op twee plaatsen terecht :
-
het
visitor center, op de Highway 395, 1 mijl ten noorden van Lee
Vining. Zelfs na sluitingstijd kan je er terecht voor een 'leerpad'. Vanop het
leerpad kan je ook een wegje nemen naar de Old Marina, gelegen aan het meer.
De Old Marina is ook bereikbaar vanaf de Highway 395. Meer detail op het
kaartje hiernaast (klik met de rechtermuis voor een hogere resolutie.
- de South Tufa Trail, gelegen aan de Highway 120 die begint op de
Highway 395 een 5-tal mijl ten zuiden van Lee Vining. Dit pad is
betalend (3 EUR, maar inbegrepen in de National Park Pass). Neem het pad
links. Het brengt je tot bij het meer en biedt prachtige uitzichten op de
tufa's.