We hoorden voor het eerst van Manzanar bij ons bezoek aan de Japanese Garden
in San Francisco. In onze (Amerikaanse) gids wordt er niks van vermeld. Dit is
duidelijk één van de episodes in de geschiedenis waar de Amerikanen niet echt
trots op zijn.
In 1941, na de aanval van de Japan op Pearl Harbour, werd beslist om alle Japanezen die in Amerika woonachtig waren te interneren. 100.000 van hen werden gedurende drie jaar vastgehouden in 10 kampen. De officiele versie luidde dat zij moesten 'beschermd' worden tegen de woede van het Amerikaanse volk.
De Japanners, waarvan velen in Amerika geboren waren, kregen 10 dagen de tijd om hun bezittingen te verkopen en werden dan weggevoerd naar de interneringskampen. In Manzanar werden 10.000 Japanezen ondergebracht in een 400-tal barakken, waarin telkens 4 families van een 8-tal personen woonden. Het terrein was afgebakend met prikkeldraad en wachttorens. Momenteel blijven slechts enkele barakken over.
In het voormalige 'community house' is een museum ingericht (gratis inkom), waarin de hele tijdssfeer wordt ge-evoceerd. Vergeet vooral niet om de film van 20 minuten te gaan bekijken. Verder kan je met de wagen rond het terrein rijden, een circuit van ong. 3 mijl.
Manzanar ligt vlakbij de Highway 395 tussen Lone Pine en Independence aan de oostzijde van de High Sierra's waar de toppen tot 3 à 4 meter reiken. De hoogste top, ter hoogte van Lone Pine, is Mount Whitney, met een hoogte van 14.500 voet (4.421 meter).
Op weg van Yosemite naar Death Valley is Manzanar beslist een tussenstop waard. Reken op een tweetal uur voor een normaal bezoek.
