De Hardangerjokulen zijn, met een oppervlakte van 73 km², het derde grootste gletsjergebied in Noorwegen. Het ligt tussen de Eidfjord en het Hallingskarvet Nationaal Park.
Om deze gletsjer van dichtbij te zien moet je naar Finse. Dit dorpje (nauwelijks enkele huizen) heeft het hoogst gelegen treinstation van Noorwegen. Meer zelfs, het is enkel met de trein bereikbaar. De treinrit is niet bepaald goedkoop (320 NOK vanuit Haugastol) en het aantal treinen is beperkt. Om terug te keren zijn er maar enkele treinen.
Je kan ook met de fiets naar Finse. De afstand tussen Haugastøl en Finse bedraagt ong. 27 km. Het pad is licht golvend, met een netto hoogteverschil van ong. 200 meter.
Boven in Finse valt niet echt veel te beleven. Als je niet boven gaat om te fietsen of om te wandelen zouden we zelfs afraden om het ritje met de trein te maken. Het aantal treinen terug naar beneden is beperkt, zodat je er snel voor enkele uren vastzit.
We maken vanuit Finse de wandeling naar de gletsjers. De wandeling start aan het station. De weg loopt even parallel met de spoorweg. Je kan eventueel een ommetje maken langs de Finsehytta (waar je ook kan verblijven). Het wandelpad buigt af naar rechts en loopt over de stuwdam van het Finsevatnet. Het eerste deel loopt geleidelijk naar omhoog. Na enkele honderden meter moet je naar boven op een sneeuwhelling. Het pad blijft geleidelijk klimmen, gaat dan even naar omlaag om de (woest kolkende) gletsjerrivier te kruisen (over een gammel bruggetje).
Even verderop kan je kiezen : links loopt de weg naar de Blaisen-gletsjertong. Rechts gaat het naar de Hardangerjokülen. Deze laatste staat in de Nordic-gids als mooiste beschreven, wij slaan dus rechtsaf. Van een pad is er nog nauwelijks sprake. We richten ons op de sneeuwhut, die onder de sneeuwhelling ligt.
Om aan de gletsjer te geraken, moet je over deze sneeuwvlakte (200 à 300 meter). De weg wordt aangeduid door boomtakken. Blijkbaar dienen deze vooral om de weg aan te duiden in de winter. Terug beneden, lezen we (in het Noors) dat het in de zomer wordt aangeraden om deze sneeuwvlakte enkel met touwen en onder begeleiding van een gids te wandelen.
We komen er echter veilig over en staan 200 meter verder oog in oog met onze eerste gletsjer. Moederziel alleen, enkel het water dat van de gletsjer stroomt doorbreekt de stilte. Bij het terugkeren gaan we, op het zicht, in de richting van de Blaisengletsjer. We passeren enkele meertjes. De Blaisengletsjer blijkt een stuk populairder te zijn. Er zitten een tiental wandelaars te genieten van het uitzicht.
Op de terugweg zie je Finse in de verte liggen.
De lengte van deze wandeling bedraagt 8 km, het hoogteverschil bedraagt ong. 200 meter. Afhankelijk van het aantal tussenstops, wandel je zo'n 4 à 5 uur. We raden aan om deze wandeling enkel bij goed weer te maken.
De Rallarvegen werden meer dan 100 jaar geleden aangelegd bij de constructie van de treinverbinding tussen Oslo en Bergen. Oorspronkelijk werd de weg gebruikt voor de aanvoer van materialen. In 1974 werd de weg ook opengesteld voor fietsers (enkel in de zomer). Hij loopt van Haugastøl naar Voss, over een afstand van 126 km.
Het meest populaire gedeelte gaat van Haugastøl (1000 m) naar Finse (1200 m). Vandaar loopt het pad verder naar Myrdal, waar het aansluit op de weg naar Flåm en verder naar Voss.
Op onze website vind je al heel wat informatie waarmee je kan nagaan of Noorwegen echt een bestemming is waar jij wil naartoe gaan. Heb je beslist om te gaan, dan kan onze reisgids je verder helpen om je reis verder te plannen.
