Les Trois Caps

De mooiste wandeling die we maakten langs de Sentier du Littoral is ongetwijfeld deze langs de 3 kapen : Cap Lardier, Cap Taillat en Cap Camarat. Vooral het pad tussen de Plage de Gigaro en Cap Taillat is enorm gevarieerd en biedt prachtige uitzichten op de kustlijn. Het pad loopt verder langs Cap Camarat, de Plage de Pampelonne - een kilometerlang zandstrand, en het schiereiland van Saint-Tropez.

We deden deze wandeling in april bij zonnig en ietwat winderig weer, waardoor de 'azuren' kust zich in al haar schoonheid liet bewonderen. Het was er nog niet druk. Allicht is dit in het hoogseizoen enigszins anders. 

Een meer gedetailleerd kaartje is te vinden onderaan deze pagina.

Beschrijving

Je kan de wandeling starten in La Croix Valmer, aan de Plage de Gigaro. De wagen kan je achterlaten aan de kant van de weg of op een (in het hoogseizoen betalende) parking aan het einde van de Plage (een straat links inrijden en 100 meter verder is de parking).

Het begin van de wandeling loopt op en neer langs de verschillende baaitjes langs een smal pad, soms over de rotsen over het strand of tussen het struikgewas. Net voor Pin Blanc stijgt het pad gevoelig, maar moeilijker dan dit wordt het verder niet meer. De uitzichten op de baai van Cavalaire, verder weg de Corniche des Maures en in de verte les ïles D'Hyères zijn een  mooie opwarmer voor wat nog komen moet. Bovenop de Pin Blanc, kan je links via het binnenland terug naar het vertrekpunt, Even verder aan de splitsing naar de Vieux Semaphore neem je het kleine pad rechts, zodat je verder de Sentier du Littoral blijft volgen.

 Een kilometer verder kom je aan de Cap Lardier, vanwaar je de eerste uitzichten krijgt op Cap Taillat en waar het 'azuurblauw' echt in het oog springt. Met de vegetatie erbij wordt het plots vooral op de Cap zelf nog veel kleurrijker. De witte bloemen (het lijken wel 'klaverbloemen' in struikvorm) worden 'la barbe de Jupiter' genoemd. De gele bloemen zijn van de Euphorbe arborescente, die in de zomer ook zijn bladeren verliest om de verdamping van het water via de bladeren tegen te gaan en waardoor alleen de rode takken overblijven. In het najaar komen de groen-blauwe bladeren opnieuw terug.

Je kan van hieraf terugkeren naar het vertrekpunt en de alternatieve route via le vieux Sémaphore nemen, maar wij lopen nog een eindje door tot Cap Taillat. Het pad loopt eerst verder langs de kust, passeert aan enkele wijngaarden en loopt door het dichte struikgewas. Dit deel wordt duidelijk minder belopen. Dichtbij Cap Taillat kom je aan de Plage de Briande. Kijk hier uit want er loopt links een pad dat via het binnenland (la Bastide Blanche) teruggaat naar je vertrekpunt. Je moet echter nog even verder naar Cap Taillat. De eigenlijke Cap is eigenlijk een eiland dat via een smal strand verbonden is met het vasteland. Deze verbinding wordt een 'tombolo' genoemd en is een sedimentaire afzetting als gevolg van de zeestromingen. Het beroemdste voorbeeld hiervan ligt nabij Hyères, waar het Presqu'île de Giens zelfs via een dubbele tombolo is verbonden met het vasteland.

Je kan terugkeren naar het vertrekpunt via het pad dat in het binnenland loopt aan de de Plage de Briande (dat wij gemist hebben). Wij volgen nog even de Sentier du Littoral en slaan aan het Maison du Douanier linksaf. 100 meter verder blijf je rechtdoor lopen (het pad dat rechts over de rotsen loopt gaat verder naar Cap Camarat, toch nog een 8-tal kilometer verder).  Even verder kom je de dolmen tegen (rechts van de weg, het 'parkje' errond was in aanleg). Volg verder de weg tot je links 'La Bastide Blanche' ziet. Een kilometer verder keert de weg via een haarspeldbocht terug, maar je kan ook vlakna het informatiebord links omhoog gaan tussen de struiken (10 meter) waardoor je op de hogergelegen terugweg komt. Loop terug in de richting van La Bastide Blanche. Aan de poort neem je het pad rechts (negeer het bord bordje 'privé'). Dit pad loopt terug naar de kust, over de heuvel. Voor het laatste stuk kan je opnieuw kiezen tussen de grote weg langs het binnenland en het kustpad. Het is ondertussen namiddag en door de andere zonnestand lijkt het wel of we hier nog nooit geweest zijn. 

De totale afstand van de wandeling bedraagt ong. 10 kilometer. Op het terugweg moesten we wat zoeken, maar dat hoort er nu éénmaal bij. Onderstaand kaartje helpt alvast om de richting te houden.