Veules-les-Roses

Na Varengeville is Veules-les-Roses een stadje waar je absoluut even moet stoppen. De eerste sporen gaan terug tot de Merovingers in de 4de eeuw. Het was een leengoed van de Benedictijnerabdij van Fécamp en was een bloeiende vissershaven.

Het ligt aan de Veules, met zijn 1149 meter de kortste stroom van Frankrijk (en zelfs van de wereld). De bron van de stroom ligt bovenaan in het dorpje (vlakbij de D925, waar ook een parking is), op een hoogte van 20 meter. Ze heeft een zeer gelijkmatig debiet van ong. 0.5 m³ per seconde.

In het bovenste gedeelte van de stroom wordt al 600 jaar waterkers gekweekt. Waterkers heeft stromend water nodig. Bij de kweek is echter gevaar van besmetting door waterbot, een parasitaire worm die zijn larven achterlaat op de gewassen. Doordat de kwekerijen vlakbij de bron van de rivier liggen, is de kans op besmetting hier echter zo goed als onbestaande. Waterkers was al van in de middeleeuwen gekend voor zijn voedingswaarde (Vitamine C). Het was een probaat middel voor scheurbuik, een ziekte die het gevolg is van een eentonig dieet en die niet alleen zeelieden trof, maar ook grote delen van de plattelandsbevolking.

Op de Veules werden in de middeleeuwen 11 watermolens gebouwd, ongeveer één elke 100 meter. Dit gaf uiteraard aanleiding tot problemen tussen de molenaars, die ieder voor zich streden om het grootste debiet. Enkele van de molens zijn nog bewaard gebleven. Er is echter geen enkel werkend exemplaar meer.

Op de toeristische dienst (gelegen in de Rue Victor Hugo) kan je een folder bekomen met een wandeling door het stadje. Deze loopt langs 23 bezienswaardigheden. Op elk daarvan staat een informatie bord met een ruime uitleg. In ons dossier vind je een kaartje, waarmee je alvast van start kan gaan als het toeristisch bureau gesloten is.