Ingenio & Aguimes

Ingenio en Aguïmes zijn 2 dorpjes aan de oostkust van Gran Canaria. In de dorpjes zelf zijn wel enkele kleinere bezienswaardigheden maar de voornaamste, en voor ons voorlopig de enige, reden om er naartoe te gaan is de Barranco de Guayadeque.

Barranco de Guayadeque

Dit is een lange nauwe kloof, die zich ter hoogte van Aguïmes en Ingenio landinwaarts snijdt over een lengte van 7 kilometer.

De eerste wegwijzers naar de barranco vinden we pas in Aguïmes. Bij de laatste, die ons de GC-103 moet opsturen, loopt het even mis waardoor we een kilometer verder moeten rijden om ons in Ingenio, het zusterstadje van Aguïmes aan de andere kant van de kloof, om te keren. Daardoor zien we alvast de onderkant van de kloof en bij het terugrijden zien we de huizen van Aguïmes schitteren op de flank van de vallei, met hun geelrode pastelkleuren.

Op het eerste deel van de GC-103, waar het nog bewoond is, is het zeer nauw, zeker omdat er langs één kant van de weg- ook nog auto’s geparkeerd staan. Na een kilometer wordt de weg breder. Hij lijk ook pas aangelegd en is in een uitstekende staat. Hij slingert zich gedurende 7 km door de nauwe barranco. Je ziet er indrukwekkende rotsformaties, waarin talrijke sporen van holwoningen te zien zijn. Op het laatste gedeelte zien we, einde januari) talrijke amandelbomen in bloei staan, nog niet in volle pracht maar toch al opvallend aanwezig.

Bij het begin van de kloof staat op de linkerkant een museum, waar de archeologische vondsten uit de 15de eeuw tentoongesteld worden.

Halfweg kom je aan het piepkleine bergdorpje Cuevas Bermejas. Op de rechterkant is een kleine parking. Als je aan de linkerkant naar het kerkje gaat; kan je link het bergpad naar boven wandelen. Daar staan onderaan de steile rotswand enkele grotwoningen, die er vrij fleurig uitzien. Eentje staat zelfs te koop. Sommige van de grotten zijn nog bewoond. Eén van de bewoners laat ons zelfs graag zijn ‘grot’ zien. Het zijn 2 kleine kamertjes : een leefkamer en een slaapkamer, waar amper plaats is voor een bed. Het ‘keukentje’ bevindt zich buiten, onder een afdakje. Binnen is de temperatuur constant 20°C, winter en zomer. Het trouwkostuum van de man, een typisch Canarische outfit, pronkt aan één van de weinige muren. Uiteraard wordt er voor het bezoekje een kleine vergoeding verwacht, maar dat nemen we er graag bij.

Aan de laatste grot, na amper 100 meter, keren we terug. Als je zin hebt in een stevige wandeling, kan je het pad echter verder volgen (blauwe lijn op het kaartje hieronder). Je komt dan onderweg nog een ‘authentieke’ grot tegen uit de tijd van de guanches. Boven heb je een mooi uitzicht op de vallei en aan de overkant op Aguïmes. Onze gids rekent op 1 ½ uur voor de wandeling (heen en terug). We vermoeden echter dat dit slechts het eerste deel is van de wandeling (rechts van het kaartje - te vinden in ons dossier), dat je tot op een hoogte van 750 meter brengt (het startpunt ligt op 550 meter hoogte). Wil je helemaal naar het hoogste punt (links van het kaartje) op 1150 meter dat moet je er allicht nog enkele uren bijrekenen.

Als we terugwandelen naar de parking komen we aan het kerkje nog een jong koppel tegen is dat net getrouwd is. We zien zelfs het trouwboeket door de lucht vliegen. Blijkbaar is het plekje een populaire plaats om te trouwen !

Op het einde van de GC-103 (die trouwens doodloopt) kom je bij 2 restaurants. Je parkeert de wagen best onderaan op de parking aan de rechterkant, maar dat merken wij pas als we boven aan de restaurants komen. Ben je, zoals wij, te ver gereden, rijd dan de parking van het restaurant Tagoror op. Met wat geluk vind je er een plaatsje (ga er dan ook iets drinken). Anders kan je er makkelijk keren en terugrijden naar de parking beneden (100 meter terug). Rijd niet omhoog naar restaurant Vega, want daar is het veel moeilijker om te keren.

De restaurants liggen onderaan de Montaña las Tierras. Rond de berg loopt een gemakkelijk wandelpad, dat amper 400 meter lang is. Je hebt er een prachtig uitzicht op de barranco en de GC-103, waarlangs je omhoog bent gereden. Je komt ook nog enkele souvenirwinkeltjes tegen.

Het restaurant Tagoror is verrassend groot. Ga gerust eens rond. Je loopt er van de éne grot in de andere.

TIP : om de drukte te vermijden ga je best heel vroeg, of heel laat, naar de barranco. We zijn er begin januari en kunnen ons inbeelden dat het er in het hoogseizoen, op de middag, een drukte van jewelste moet zijn.