Parco Naturale di Portofino

Zo'n 50 kilometer ten noorden van Cinque Terre, ongeveer halfweg Genua, ligt het Parco Regionale Naturale di Portofino. Dit schiereiland dankt zijn bekendheid aan de stadjes Camogli, Santa Margherita Ligure en vooral Portofino, dat door sommigen wordt bestempeld als het Saint-Tropez van de Italiaanse Riviera. Het dorpje werd gesticht in de 10de eeuw. Het kleine haventje werd vooral gebruikt als vissershaven. In de 19de eeuw werd het een toevluchtsoord voor rijke aristocraten uit heel Europa.

Portofino zette ons misschien wel op weg naar Cinque Terre. In de serie "Mooi en meedogenloos" is Portofino zowat de Europese uitvalsbasis voor de familie Forrester.

Wij worden echter vooral aangetrokken door het Parco Regionale di Portofino, dat bezaaid ligt met wandelwegen op en rond de Monte di Portofino (hoogte 612 meter). We laten de berg links liggen en kiezen voor de kustweg die vanuit Camogli tot in Portofino loopt en aangeduid wordt met twee rode bollen. 

We vertrekken in het dorpje San Rocco, waar we de wagen achterlaten op de parking en een broodje kopen in bar 'Pippi'. Het pad loopt rechts van de kerk en passeert na een 200 meter aan de bar 'dai Muagetti'. Te vroeg voor een cocktail, maar we onthouden dit voor de terugkeer !

Het pad loopt door het loofbos, hoog boven de kust zonder al te veel hoogteverschillen. Even voorbij de 'Batterie' waarschuwt een bord dat het gevaarlijk wordt aan de Passo del Bacio (zie op de kaartjes onderaan). De weg loopt op sommige plaatsen over de rotsen en voor de veiligheid zijn er zware kettingen aangebracht waar je houvast kan zoeken. De volgende 4 kilometer kosten ons effectief 2 uur. Echt gevaarlijk wordt het niet, maar een goeie conditie, stevige wandelschoenen  en droog weer zijn hier echt wel noodzakelijk. Heb je ook maar de minste hoogtevrees, begin er dan beter niet aan.

San Fruttuoso

Halfweg de wandeling passeren we aan de Abdij van San Fruttuoso. Door de sterke wind varen er geen bootjes naar hier vanuit Portofino (enkel vanuit Camogli) waardoor het hier zalig rustig is.

De abdij is opgedragen aan San Fruttuoso, een bisschop uit de derde eeuw, die tijdens de vervolging van de christenen werd verbannen met twee van zijn diakens. Op oude zeekaarten wordt het punt ook aangeduid met een draak, een symbool dat allicht gebruikt werd om bijgelovige rovers op een afstand te houden.

Het gebrek aan bootjes verplicht ons nog twee uur verder te wandelen naar Portofino, te beginnen met een steile klim net na de abdij. Vermoeidheid voelen we amper, we genieten des te meer van de pracht van fauna en flora.

Portofino

De wandeling eindigt in Portofino, dat we al vanop enige afstand in de heuvels zien liggen.

Portofino, nog niet zo heel lang geleden een klein vissersdorpje, is het belangrijkste dorpje op het schiereiland. Het is een luxe-oord, dat weleens vergeleken wordt met Saint-Tropez. In het kleine haventje liggen soms enorme jachten, waar de talrijke toeristen zich graag aan vergapen.

Portofino is met de wagen moeilijk te bereiken. De weg loopt er dood en er is maar een beperkt aantal parkeerplaatsen. Zodra de parking vol staat, wordt de weg enkele kilometers voor het dorpje afgesloten en word je onverbiddelijk teruggestuurd naar Santa Margharita Ligure. We raden dan ook aan om in Santa Margharita Ligure de autobus te nemen richting Portofino. Je kan er ook de boot nemen, maar die is uiteraard iets duurder.

Portofino heeft twee kerkjes (de Chiesa San Martino en het Oratorio della Confraternita N.S. Assunta). Op de zuidelijke punt van het schiereiland vind je nog een kasteel (Castello Brown), de Chiesa di San Giorgio en nog iets verderop een vuurtoren. Daar moet je wel te voet naartoe.

Een deel van zijn bekendheid heeft Portofino te danken aan de Amerikaanse soap-serie 'The Bold and the Beautiful' ('Mooi en meedogenloos'). Het was de favoriete bestemming van de familie Forrester telkens wanneer ze naar Italië trokken.

Jeannie von Mumm

Als we Portofino vandaag nog kunnen bezoeken, is dat voor een groot deel te danken aan ene Jeannie von Mumm. Ze werd in 1866 geboren in Glasgow als Jeannie Watt. Ze was een ‘feministe avant-la-lettre’ en huwde in Dresden met een Duitse edelman. In 1920 namen het koppel zijn intrek in het Castello San Giorgio (momenteel het Castello Brown) in Portofino, waar haar echtgenoot enkele jaren later overleed.

Tijdens de tweede wereldoorlog vestigden de Duitsers het hoofdkwartier van een garnizoen in het Castello Giorgio. Bij de terugtrekking van de troepen op het einde van de oorlog, kreeg de commandant, Ernst Reimer, de opdracht om de berg van Portofino op te blazen. Jeannie von Mumm kon hem gelukkig van dit idee afbrengen. 6 maanden later kreeg de barones hiervoor een bedankingsbrief van de commandant vanuit de gevangenis. In 1949 kreeg zij de titel van ereburger van Portofino. Ze overleed er in 1953 en werd er begraven op het Protestantse kerkhof. In de Chiesa di San Giorgio hangt er tevens een gedenkplaatje.

Wegens gebrek aan bootjes keren we met de bus terug naar San Rocco. Na twee overstappen en anderhalf uur later komen we terug in San Rocco, waar we de wandeling 'herbeginnen' tot de bar 'dai Muagetti' om er te genieten van de zonsondergang over de baai van Genua.

Bij goed weer vaart er om het uur een boot van Rapallo , via S. Margherita  naar Portofino en naar de abdij van San Fruttuoso.  Ook vanuit Camogli vaart er een boot naar de abdij van San Fruttuoso.

Bar Dai Muagetti

Als je de wandeling van Portofino naar San Fruttuoso en verder naar San Rocco maakt, heb je op het einde, net voor je het kerkje van San Rocco bereikt, een prachtige stopplaats. Vanop het terras en langs de straatkant kan je genieten van een heerlijke coctail en van plaatselijke gerechtjes. De jonge uitbater Marco Pavone stelt kwaliteit voorop.

Hiervoor mag je gerust een omweg maken !

Adres : Via Mortola 2, San Rocco di Camogli
Meer info : Facebook-pagina Dai Muagetti